She Wolf #2

Obudziło mnie pukanie do drzwi, a raczej walenie. Wstałam i podeszłam do lustra. Wyglądałam dosyć dobrze, nie było zbytnio widać bym płakała. Nałożyłam make-up oraz związałam włosy w koka, gdzieniegdzie były niesworne kosmyki. Ubrałam się w suknie. Była ona niebieska ze złotymi wilkorami. Na dole stawała się biała, miała lekko odkryty dekolt. W niej bardzo dobrze jeździło mi się konno. Założyłam pasujące buty i otworzyłam drzwi.
- Czego?- zapytałam.
Tak, idealne zachowanie damy. Dobrze, że to był rycerz nie Król.
- Pani, zaraz wyjeżdżamy.- powiedział.
- Za dziesięć minut zaczniesz wynosić moje bagaże. Jeśli się ktoś spyta, gdzie jestem, odpowiedz, że poszłam do meastera.- rzekłam i wyszłam.
Pożegnałam się z braćmi, Jonem i matką. Potem zeszłam na dziedziniec. Wsiadłam na konia. Po chwili ruszyliśmy. Trzymałam się z daleka od wszystkich. Chciałam jedynie mieć spokój. Moje marzenie się nie spełniło, bo pan wspaniały do mnie podjechał.
- Odejdź ode mnie.- powiedziałam.
- Wiesz, że nie mogę.- rzekł.
- Proszę bardzo ładnie abyś się oddalił.- powiedziałam, uśmiechając się.
Spięłam konia i ruszyłam galopem do ojca. Wiem, że Lannister nie będzie miał odwagi jechać przy moim ojcu. Chciałam z Nedem porozmawiać, ale Król zarządził postój. Weszłam do swojego namiotu i napiłam się trochę winna. Miałam już iść spać i ominąć kolacje, gdyż nie byłam w humorze zbytnio towarzyskim, ale ktoś przyszedł do mnie z listem. Kazałam mu wyjść. Zapaliłam świece i spojrzałam na lak. Widniała tam obdzierany człowiek ze skóry - herb Boltonów. Ciekawe czego ode mnie chcą?Upiłam łyczka napoju i uderzyłam ręką o pieczęć. Przeczytałam kilka razy ze zdumieniem list. Napisał go Ramsey Snow. Nie ma on prawa grozić mi, że napadnie na Winterfell jeśli za niego nie wyjdę. Wiedziałam, że powinnam powiadomić ojca o tym, ale nie chciałam aby się nie pokoił. Wzięłam miecz, zarzuciłam na siebie pelerynę i zawołałam Rose. Nie chciałam się bez niej ruszać. Na początku wyprawy poszła polować i dopiero teraz wróciła. Wsiadłam na wierzchowca i ruszyłam w stronę Dredfort. Zostało mi parę metrów i Jory mnie nie znajdzie. Nagle coś albo ktoś szarpnął uzde mojego konia. Spadłam na ziemię, ale nic mi się nie stało. Koło mnie znalazł się wilkor, który warczał na napastnika.